آهااااااااااااااااااااای آقایان مسئول!

 

بسم رب الشهدا

کاری به دعواهای پیش آمده سیاسی ندارم، مسئله این است: 

دولت بر اساس اسناد بالادستی مثل سند چشم انداز و برنامه پنجم توسعه موظف به کم کردن تعداد وزارتخانه هاست و کوچک سازی دولت، دولت دهم دارد این کار را با ادغام وزارتخانه ها عملی می کند. شخصا سوال های بسیاری راجع به فرآیند این اتفاق مهم در ذهنم هست؛ اما سالهاست که یاد گرفته ام که به هیاهوهای همیشگی میان مجلس و دولت بی اعتنا باشم

امروز به یکی از همکارانم می گفتم که خوب است که دولت و مجلس حداقل در اصولگرایی همخوانی دارند. خدا میداند اگر یکی از مجالس اصلاح طلب بر سر کار بود چه بر سر دولت می آمد......

قصه این است:

در ادبیات اقتصادی این روزها دولت حداقل ولی کارآمد مد نظر است. عموما دولت باید جایی در امور دخالت کند که فرآیند بازار از عهده ی اجرای درست امور بر نمی آید. به این موارد در ادبیات اقتصادی شکست بازار می گویند که مصادیق خاص خودش را دارد

(همین جا داخل پرانتز بگویم که دیدگاه اقتصاد اسلامی در این مورد هم بسیار متعالی است. نه مثل اقتصاد کمونیستی به مالکیت عمومی و دخالت حداکثری دولت اعتقاد دارد و نه مثل قرائت حاکم اقتصادی این روزها یعنی نئوکلاسیک ارتدوکس که یکی از قرائتهای سرمایه داری است به دولت حداقل و مالکیت کاملا خصوصی معتقد است. حتی اینجا هم خیر الامور اوسطها)

به هر حال چون ما از اقتصاد اسلامی در کشور تنها اسمش را شنیده ایم و رسمش را ندیده ایم بحث را با همین دیدگاه های حاکم ادامه می دهم

کافی است نگاهی به برنامه های سیما بیندازید هر جا مشکلی هست بالاخره یک نفر پیدا می شود که بگوید که دولت باید کمک کند. و این به عبارتی یعنی اینکه دولت خیلی بزرگ است. یعنی حجم دولت بزرگ است و مغایر با آنچه که باید باشد

اما شاید توضیح بهتر این باشد که بگوییم:

دولت در کشور ما با یک چالش بزرگ روبرو است. و آن اینکه در جایی که باید باشد نیست و در جایی که نباید باشد هست. علت اساسی این مسئله شرایط کشور بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی است. پیش از انقلاب مدیریت بسیاری از صنایع و حتی بانکها با بخش خصوصی و سرمایه داران بزرگ بود. طبعا بعد از انقلاب این افراد ثروتهای خود را رها کردند و یا ثروتهایشان به دلیل محکوم شناخته شدن در دادگاه های بعد از انقلاب مصادره شد. از آنجایی که در میان مردم کوچه بازار کسی نبود که بتواند کنترل این کارخانجات را بر عهده بگیرد به ناچار دولت وارد عمل شداین ماجرا ادامه پیدا کرد تا اینکه دولت به یک حباب بزرگ بدل شد. متاسفانه در این سالها دولت در اجرای امور مهمی مثل شفاف سازی بازار ضعیف عمل کرده و اطلاعات ناکافی مردم از شرایط مختلف بازار مثل بازار مسکن باعث ایجاد ران اقتصادی برای عده قلیل و فشار اقتصادی برای آحاد مردم شده است

پس این وضعیت باید تغییر می کرد.سالها گذشت تا توسط مقام معظم رهبری سند راهبردی چشم انداز بیست ساله و سیاست های کلی اصل 44 ابلاغ شدند و دولت موظف شد که خصوصی سازی و کوچک کردن دولت را مد نظر قرار دهد. 

اینجا بحث این نیست که چقدر دولت ها در اجرای وظایف خود موفق بوده اند. حتی بحث این نیست که تصمیمات اقتصادی دولت نهم و دهم چقدر درست بوده اند.اینجا فقط و فقط یک مسئله مهم است:

امسال سال جهاد اقتصادی است. حضرت آقا در حرم مطهر رضوی اولین لازمه تحقق اهداف امسال را پرهیز از حاشیه اعلام کردند

و حالا حرف من این است

آهااااااااااااااااااااای آقایان مسئول

من نمی خواهم به خاطر مراقبت از حقوق من به عنوان کسانی که با رای من به منصبتان رسیده اید با هم جدل کنید. من نمیخواهم که نگران تورم 40 ، 50 حتی 70 درصدی باشید. من از شما میخواهم که برای رضای خدا این همه خون به دل مولای مطهر نکنید. من از شما میخواهم که برای خدا حاشیه را رها کنید. به اصل بچسبید. به امسال و شعار امسال

آهااااااااااااااااااای مسئولین

بدانید که اگر برای شما ولی امر مسلمین تنها در بیانیه ها و حرف های قشنگتان فصل الخطاب است کلام مولای مطهر همه چیزِ بودنِ ماست. آن قدر که ،نه به سادگی که به سختی، چشم می بندیم بر بسیاری آسایش های فردی. به سادگی می گذریم از بعضی خواسته هایمان. میخواهیم آن روزی که در برابر عدل خدا حاضر می شویم در چشمان زیبای بانوی هستی که نگاه می کنیم شرمنده نباشیم که رهبرمان را به خاطر حرف دلمان تنها گذاشته ایم

اگر و حتی اگر مولای مطهر هرگز صبر ما را نبیند و نشناسد ما آن مجنونان دل داده ایم که لبخند مولایمان را با هیچ معاوضه نمی کنیم

آهااااااااااااااااای مسئولین

برای خاطر خدا، به طریق صلاح برگردید که اگر رفتار مردم یک جامعه اصلاح شود خود جامعه هم اصلاح می شود. 

http://24tir.ir/myLDlinker.php?url=1618