دکتر فلاحت پیشه ؛ کرمانشاه، استان «نخبه کُشی» است

با شنیدن روز ملی کرمانشاه به یاد چه زخم هایی بر تن این استان مظلوم می افتید؟

ببینید! این یک واقعیت تلخ است که کرمانشاه،  استان «نخبه کُشی» است. با شنیدن نام کرمانشاه به یاد سیر قهقرا در توسعه این استان زرخیز می افتم. وقتی در کشوری برای یک شهر یا استان «روز ملی» اعلام می شود، یعنی این که در سیاست مدیریت کشور، آن شهر جایگاه دارد. جایگاهی که متأسفانه کرمانشاه نتوانسته از آن بهره برداری کند.بی گمان از جنبه ی  شاخص های توسعه ای این امر در کرمانشاه تحقق نیافته است.

شما هم دو دوره نماینده ی مجلس بودید. آیا شما سهمی در سیر قهقهرایی این استان نداشته اید؟ به زبانی دیگر چگونه خود را از این امر مبرا می دانید؟

پاسخ این پرسش الزاما بر عنده ی من نیست. منتقدین باید به سوال شما پاسخ بدهند . اما من نمی پذیرم و برای رد این نکته دلایل مستدل و مصداق های عینی دارم . به عنوان مثال یکی از کارهایی که به شدت پیگیر آن بودم ، پروژه ی «راه آهن غرب کشور» بود که با برخی سهل انگاری ها مسیر دیگری را داشت طی می کرد. وزیر راه را به همین خاطر استیضاح کردم. دنبال طرح های استراتژیک بودم و به این باور داشتم که اگر استان بتواند در حوزه های ملی دیده شود و از این گونه طرح ها برخوردار شود، بی شک مسیر توسعه را بهتر خواهد پیمود.

گام مهم دیگر ، تقویت «شبکه های مرزی » با توجه به شرایط ویژه ی این استان بود. اولویت دیگر ، کشیدن پای طرح های ملی و بین المللی به کرمانشاه بود و در نهایت به دنبال راهکارهای تازه در حل معضل توسعه نیافتگی استان بودم. به همین خاطر از راه آهن شروع کردم .

 به یاد دارم وقتی که وزیر راه را به مجلس کشاندم،یکی از نمایندگان استان نامه ای از جیب در آورد و نشانم داد که در آن  دستور پرداخت 50 میلیون تومان پول برای آسفالت یک جاده ی روستایی به وی داده بود.به بنده توصیه کرد که من هم مثل ایشان نامه ای اینچنینی بگیرم و یک جاده ی روستایی را آسفالت کنم چون ایشان معتقد بود با همین کار، سیصد چهار صد رأی را برای دور بعدی با همین کارها می گیرد و می گفت این نقد است و راه آهن نسیه. راه آهن در عمر من و شما به نتیجه نمی رسد.! فکر می کنم یکی از عمده ترین مسائلی که باعث عقب ماندگی استان است،همین طرز تفکر است که متاسفانه با آن درگیریم.

در همان ایام با چانه زنی های بسیار برای راه آهن غرب کشور چهار میلیارد بودجه تخصیص داده شد که با تلاش های ما این مبلغ تا سیصد میلیارد بالا رفت. اما متاسفانه در دوره بعد این بودجه به نصف تقلیل پیدا کرد و امروز از راه آهنی که می توانست نوید بخش رونق اقتصاد این استان باشد، هیچ خبر خوشایندی به گوش نمی رسد. این سالها عدم احیای قابلیت های مرزی نیز مشکل مضاعف دیگری است که در زمینگیری استان در حوزه های اقتصادی نقشِ منفیِ انکار ناپذیری دارد.

آیا نگاه شما در آن زمان آرمان خواهانه نبود؟ نمی شد کمی به واقعیت های پیش روی استان توجه می کردید؟

متقن ترین مباحث در حوزه های مختلف عموما مباحثی است که با مصداق ها و عینیت ها همراه باشد . بگذارید به همان مباحث میانی برگردم در همان زمان که آن نماینده 50 میلیون اعتبار گرفت ، بنده بیش از پانصد میلیون اعتبار ملی  برای راههای روستایی حوزه ی انتخابیه ام گرفتم به طوری که نهضت آسفالت روستایی برپا شد و در برخی از مناطق می خواستند جشن پایان آسفالت روستایی بگیرند. بعلاوه چندین کارخانه مهم در آن حوزه پا گرفتند. در منطقه ویژه اقتصادی اسلام آباد سه کارخانه بزرگ تا حد کلنگ زنی پیش رفتند اما بعدا منصرف شدند. یکی از مدیران آنها بعد از اینکه کارخانه اش را به یکی از شهر های مرکزی کشور منتقل کرد، از او خواستم که برگردد اما با این جمله پاسخم داد:« به شما رحم نکردند میخواهند به من رحم کنند؟» با همین بهانه سهم اسلام آباد را به جای دیگر داد.

جناب دکتر ! به عنوان یک تحلیلگر سیاسی اجتماعی، چه مسائلی را مهمترین اولویت توسعه کرمانشاه در این سالها می دانید؟

فکر می کنم اگر مصوبات چهار سفر مهم به استان بویژه مصوبات سفر مقام معظم رهبری  به گونه ای عملی می شد، اکنون وضعیت استان اینگونه نبود. در آن سفرها نقشه راه پیشرفت استان ترسیم شد.این مصوبات می تواند استان را به شاخصه های مهم توسعه ای کشور نزدیک کند و دیگر نیاز به شعارهای طبق معمول برای توسعه استان نیست.

چه شناختی از مدیریت کلان استان دارید؟ چقدر آنان را موفق می بینید؟

واقعیت قضیه این است که این ماهها تعریف دقیقی از این حوزه ی مدیریتی استان ندارم و نمی دانم که در چه وضعیتی قرار دارند. در دوره ای که رئیس مجمع نمایندگان استان بودم در همان ابنتدای کارم با حضور نمایندگان استان در جلساتی چند روزه ، میزان عملکرد مدیران استانی را بررسی می کردیم و بعد از آن می توانستیم بگوییم که این مدیریت کجایش می لنگد و پس از آن به دنبال راه چاره بودیم.

 فکر می کنم مدیریت استان سعی دارد کار کند.  شاخص های جدی  استان را ندارم اما از جنبه های مختلف که به توسعه ی همه جانبه ی استان نگاه می کنم، می بینم که در بسیاری از حوزه ها به شدت عقب هستیم و کرمانشاه در وضعیت خوبی نیست.  اما این عقب ماندگی چقدر به مدیریت استان مربوط است، مسئله ای است که باید بررسی شود.

نمایندگان کنونی را چقدر موفق می دانید؟

بگذارید به این شکل پاسخ بدهم: زمانی که رای آوردم به نمایندگان سابق مراجعه می کردم تا از تجربیات آنها استفاده کنم. در دوری قبل زمانی هم که به مجلس راه نیافتم، سعی کردم که تجربیاتم را در اختیارشان قرار دهم. اما فکر می کنم دو نماینده از میان نمایندگان کنونی توانستند از تجربیات پیشینیان استفاده کنند و به نظر من در حوزه های کاری شان موفق بودند.

می توانم نام این دوتن را بپرسم؟

بله حتما. آقای حیدری طیب نماینده ی کرمانشاه و آقای فتح الله حسینی نماینده قصرشیرین سعی کرده اند از مشورت گیری غافل نباشند و این کار به آنان کمک کرد تا نمایندگان سازنده ای باشند . به اعتقاد بنده تلاش های قابل توجهی در این عرصه دارند. با دیگر نمایندگان فرصت ارتباطی کمتری داشته ام و این بدان معنا نیست که زحمات آنان را نادیده بگیرم.

بحث حضور حضرتعالی در انتخابات مجلس شورای اسلامی یکی از مهمترین بحث های سیاسیون در اسلام آباد غرب و کرمانشاه است.برخی معتقدند که شما رای اول اسلام آباد خواهید بود و عده ای نیز شما را نامزد مردم کرمانشاه در انتخابات مجلس می دانند. مشتاقم نظرتان را در باره این گمانه زنی ها بدانم!

فکر می کنم هنوز زود است در این باره بحث های جدی، رسانه ای شود. نیاز است که نمایندگان حاضر در مجلس شورای اسلامی فعلا به فعالیت هایشان بپردازند و کارهایشان را پیش ببرند. نباید فعلا به این مسائل پرداخت تا فضا برای فعالیتهایشان همچنان مهیا باشد چون در آینده نزدیک بحث بودجه و... در مجلس برای استان از اهمیت بالایی برخوردار است.. هنوز تا مهر ماه، فرصت کافی هست.

بحث حضورم در کرمانشاه شایعه است و اگر بخواهم وارد عرصه انتخابات شوم، قطعا حوزه ی اسلام آباد غرب را انتخاب می کنم.اگر چه در دوره های قبل، محفل محدود اطرافیان باعث شد که خیلی از واقعیت ها را نبینم.  اما این بار با شناخت بهتری می خواهم گوشه ای از محبت های بی شمار مردم نجیب آن حوزه را جبران کنم.آبادگران کرمانشاه