تکرار آزمودن خطاست!

تکرار آزمودن خطاست!

گزینش کردیم. انتخاب کردیم و در انتظار نشستیم و نشستیم و نشستیم... اما چه سود؟...
مردمانی هستیم بی ریا که همیشه به وظیفه انسانی و ملی و دینی خود عمل می کنیم آنهم در مقابل سود کمی! چه جای انصاف؟! مگر لیاقتمان بیش از این نیست؟ مگر نباید به وعده های داده شده عمل شود؟ مگر نباید حقمان را توسط یکی از خودمان بگیریم؟ چه کسی اصلح تر از خودمان؟ چه کسی را آزمودیم؟ چه کسی را دوباره باید آزمایش کنیم؟ و بارها و بارها آزمودیم! در چه چیز؟! اصلا چه کسی باید به این سوالات پاسخ دهد؟ -- "او" را دریاب تا خودت را دریابی. مرواریدی از جنس خودت و گردن آویزی مناسب برای خودت. بیایید نوکری خودمان را کنیم و این وظیفه را بر دوش اصلح ترین فردی بگذاریم که خود صادقانه این مسولیت را درک کرده و پذیرای آن است. برای آنکه حقمان پایمال نشود باید فداکاری کنیم. بیایید تمایلات و تعصبات منسوخ قومی - قبیله ای را به زباله دان اعتقادمان افکنیم تا دانایی و شرافت را از تبعید فراخوانیم. جهل را به زیر بکشیم و دوباره هدایت عقل را به دستان با اصالت شعور بسپاریم. دنیایی را نسازیم که در آن خود و هم دیاران مان چشم به دست آن دسته از پسرعموها و پسرعمه و فامیل و آشنایانی باشند که تنها به فکر خودشان هستند و ارزشمان را فقط با برگه ی رأی قیاس می زنند. بیایید دوباره بیازماییم اما این بار خودمان را و بدانیم که آیا یاد گرفته ایم: "تکرار آزمودن خطاست!"