برای رفع ناکامی شغلی چه باید کرد؟
توصیه بهجت عارفان و سالکان در این خصوص، "بسیار استغفار کردن با اعتقاد کامل قلبی" بود و به پرسش کنندگان هشدار میدادند که اگر مشکلاتتان حل نشد بدانید که یا کم استغفار کردهاید و یا با اعتقاد کامل استغفار نکردهاید.
در یکی از موارد ایشان حتی به شخص پرسشکننده توصیه میفرمایند که حتی پس از حل مشکلاتش دست از استغفار برندارد تا شبیه آن مشکلات مجدداً پیش نیاید.
استغفار، جزئی از توبه و یکی از اجزاء آن است. توبه هم یعنی بازگشت به سوی خداوند متعال. یعنی خداوند مهربان و پوزش پذیر، باب توبه را به روی بندگان باز کرده است، تا آنها بتوانند در راه کمال پیش بروند و گناه زمینگیرشان نکند؛ چون گناه، انسان را از اوج اعتلای انسانی ساقط میکند.
هر کدام از گناهان، ضربهای به روح انسان، صفای انسانی، معنویت و اعتزاز روحی وارد میآورند و شفافیت روح انسان را از بین میبرند و آن را کدر میکنند. گناه، جنبه معنویتی را که در انسان است و مایه تمایز انسان با بقیه موجودات این عالم ماده است، از شفافیت میاندازد و او را به حیوانات و جمادات نزدیک میکند. گناه، میان اسان و رحمت و تفضلات الهی، حجاب میشود. استغفار، این حجاب را برمی دارد و راه رحمت و تفضل خدا به سوی انسان باز میشود. این، فایده استغفار است. بنابراین در آیات و روایات متعددی، فواید دنیوی و اخروی، متعددی برای آن ذکر شده است.
*پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) در مورد اهمیت استغفار فرمودند: بهترین عبادت، استغفار کردن است.
هر کس دوست دارد که نامه اعمالش او را خوشحال کند، استغفار را در آن زیاد گرداند
*همچنین امام علی (علیهالسلام) فرمودند: بهترین توسل، استغفار است.
یعنی استغفار بهترین راهی است که انسان میتواند به وسیله آن به خداوند نزدیک شود و از آلودگیها و انحرافات دور گردد.
*و فرمودند: هیچ شفیعی، مؤثرتر از آمرزش خواهی نیست.
البته باید توجه داشت که استغفار حقیقی تنها با گفتن کلمه «استغفرالله» حاصل نمیشود بلکه استغفار حقیقی باید همراه با قصد جدی برای عدم انجام مجدد گناه همراه باشد و شخص به جبران کوتاهیهای گذشته خود بپردازد.
*رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:هر کس دوست دارد که نامه اعمالش او را خوشحال کند، استغفار را در آن زیاد گرداند.
*و در روایت دیگری فرمودند: خوشا به حال کسی که روز قیامت در نامه اعمالش، زیر هر گناهی جمله «استغفرالله » یافت شود.
خداوند متعال نسبت به بندگان خود بسیار مهربان و آمرزنده میباشد چنانچه حتی به خاطر نیت خوب بندگان به آنها ثواب میدهد اما تا وقتی که گناه را انجام ندادهاند برای آنها گناه ثبت نمیکند؛ حتی از این هم فراتر رفته و پس از انجام گناه نیز مدتی به شخص فرصت میدهد تا شاید پشیمان شده و از گناه خویش باز گردد.
* در این زمینه حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:
« بنده قصد میکند کار خوبی انجام دهد؛ اگر آن کار را انجام نداد، خداوند به سبب نیت خوب او یک ثواب برایش مینویسد و اگر آن را انجام داد، ده ثواب برایش رقم میزند. و بنده قصد کار بد میکند؛ اگر آن را انجام نداد، گناهی برایش نوشته نمیشود و اگر انجامش داد، هفت ساعت مهلت داده میشود و فرشته مأمور ثبت خوبیها به فرشته بدیها -که فرشته دست چپ است- میگوید: شتاب مکن، شاید به دنبال آن کار بد، کار خوبی انجام دهد که آن بدی را پاک گرداند؛ زیرا خداوند عز و جل میفرماید: «إن الحسنات یذهبن السیئات»)هود،114: «همانا خوبیها بدیها را از بین میبرند»
یا شاید آمرزش بخواهد. پس اگر گوید گناهی بر او نوشته نمیشود. ولی چنانچه هفت ساعت بگذرد و بعد از آن گناه ثوابی نکند و آمرزش هم نخواهد، فرشته مأمور خوبیها به فرشته مأمور بدیها و گناهان میگوید: بنویس، بر ضد این شور بخت محروم! »
چنانچه یکی از پیامدهای شوم گناه این است که موجب نزول بلاها،سختیها و مصیبتها میباشد؛ در نقطه مقابل یکی از آثار خوب استغفار، دفع بلاها میباشد.
امیر مؤمنان علی (علیهالسلام) نیز فرمودند: بر روی زمین دو عامل ایمن کننده از عذاب خدا وجود داشت که یکی از آن دو از دست رفت. پس آن دیگری را بگیرید و بدان چنگ زنید. اما آن ایمنی بخشی که از دست رفت، پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) بود و آن که باقی است، استغفار است
*خداوند متعال میفرماید: « [ای محمد!] تا تو در میان آنان هستی، خدا عذابشان نمیکند و تا زمانی که آمرزش میطلبند، خدا عذابشان نمیکند(انفال،33)
بهجت عارفان تنها در سیر و سلوک و عرفان استاد نبود بلکه با تواضع عجیب خویش و با آنکه خود دنیا را هیچ نمیگرفت، برای حل مشکلات دنیوی پرسش کنندگان توصیههایی را ارائه میفرمود. یکی از مشکلات که مکرراً مورد سوال از ایشان بود راه برونرفت از ناکامیها و زیانکاریها بالاخص در عرصه شغلی بود.
هر چند که حضرت آیتالله بهجت، رضوانالله تعالی علیه از نوادر دوران و اهل عرفان و سیر و سلوک بودند، اما برخی مؤمنین برای حاجات دنیوی خویش نیز از آن بزرگوار سوالاتی میکردند و پاسخ میگرفتند.
ظاهراً برخی افراد که در مشاغل خود شکست خورده و یا دست به هر کاری که میزنند ناکام بازمیگردند از ایشان در این خصوص سوال کردهاند و ایشان نیز تقریباً در همه موارد یک پاسخ مشابه را دادهاند.
توصیه بهجت عارفان و سالکان در این خصوص، "بسیار استغفار کردن با اعتقاد کامل قلبی" بود و به پرسش کنندگان هشدار میدادند که اگر مشکلاتتان حل نشد بدانید که یا کم استغفار کردهاید و یا با اعتقاد کامل استغفار نکردهاید.
در یکی از موارد ایشان حتی به شخص پرسشکننده توصیه میفرمایند که حتی پس از حل مشکلاتش دست از استغفار برندارد تا شبیه آن مشکلات مجدداً پیش نیاید.
از ایشان منقول است که فرمودند: "در روایات با هر سه لفظ آمده است که اگر کسی "ملازم" استغفار شد، یا "پیوسته" استغفار کرد یا "زیاد" استغفار کرد، خداوند او را از هر هم و غمی رها میکند و از هر تنگنایی راه برونرفت برای وی قرار میدهد و از جایی که گمان نمیکند، روزیاش میدهد."